Dit is het verhaal van Marloes. Het verhaal van Marloes is gebaseerd op elementen van ervaringen van meerdere vrouwen in mijn praktijk en ook mijn persoonlijke ervaringen. Ik heb het verhaal zo neergezet, zodat het verhaal naar niemand terug te leiden is, maar wel het leven en lijden beschrijft van meerdere vrouwen die terecht komen in de nieuwe fase in hun leven.
Het verhaal van Marloes
‘Marloes is 43 als ze bij mij komt. Ze is getrouwd en is moeder van een dochter van 3 en een van 6. Ze werkt 28 uur als management assistent.
De laatste maanden is Marloes regelmatig down, slaapt slecht, is snel emotioneel en heeft een kort lontje. Ze voelt zich schuldig naar haar man en kinderen. Met enige regelmaat wil ze namelijk het liefst niemand om haar heen en is ze niet zo aardig tegen haar gezin. Ze komt soms moeilijk de dagen door als haar kinderen thuis zijn en verlangt naar de avonden alleen op de bank. Op het werk loopt het ook niet lekker. Het voelt allemaal te veel, kan zich moeilijk concentreren, is kortaf en overziet het niet meer. Het maakt haar enorm onzeker terwijl ze hier altijd zo op haar plek was.
De huisarts denkt aan een burn-out en ze klopt bij mij aan.
Het moet anders en ze is vastberaden om het anders te doen. Want die spirit is ze nog niet kwijt. Doorzetten, schouders eronder, lach op haar gezicht en gaan. Dat is wat ze doet en altijd heeft gedaan. Haar overlevingsstrategie, haar coping mechanisme.
We gaan aan de slag en kijken naar haar verleden. Het aanpassingsgedrag wat ze heeft geleerd door haar situatie vroeger waar aandacht vooral naar haar zusje met ADHD ging.
We kijken naar haar huidige situatie, haar leven nu. Waar kan ze beter voor zichzelf zorgen. Zich minder laten leven en meer gaan leven naar wat zij belangrijk vindt.
Ze gaat vooruit. Ze neemt stappen, zorgt beter voor zichzelf. Laat zich minder leven. Zegt vaker nee en zet minder vaak haar masker op. Maar toch voelt ze zich niet veel beter, niet echt gelukkiger.
Ook zijn er andere klachten die niet echt weggaan. Haar lijf is met regelmaat stram ondanks het vele wandelen en de yoga. Haar haar valt uit. Ze slaapt slecht.
En dan valt het kwartje. Marloes herkent zich in een artikel in de trouw (https://www.trouw.nl/es-b3f102ed). Een artikel dat gaat over de overgang.
Alle puzzelstukjes vallen op zijn plek. Marloes heeft geen burn-out, ze is in de overgang.’
Pre-menopauze
Dit is wat veel vrouwen overkomt. Ze krijgen de stempel burn-out maar het is de overgang. De pre-menopauze in dit geval.
De overgang is een complexe periode die niet begint als de menstruatie eindigt maar die vele jaren daarvoor al begint (soms dus al begin 40!). Een aantal klachten zijn heel bekend zoals opvliegers, stemmingswisselingen en gewichtstoename. Maar er zijn ook vele verschillende minder bekende klachten: hartkloppingen, depressieve gevoelens, haaruitval en dunner wordend haar, slapeloosheid, stram lijf, urine verlies, concentratieproblemen, hoofdpijn, obstipatie, veranderend libido, enzovoorts, enzovoorts.
Sommige vrouwen hebben veel klachten, andere weinig. En veelal lijden ze in stilte. Op hun werk en thuis. Worden hun klachten en buien niet begrepen of voor andere aangezien. Zoals bij Marloes.
Als de overgang begint is het verwarrend. Veel klachten kan je in het begin niet thuisbrengen. Er wordt gezocht naar andere oorzaken. De relatie, het werk, te druk leven. Alles om het gevoel en de klachten een plek te geven. In te passen, zodat je er iets mee kunt.
En anderen zoeken mee. De huisarts, de bedrijfsarts, partners, ouders, familie. Echter maar weinig leggen de link. Zeker zo vroeg in de 40.

Overgang bespreekbaar maken
Als het dan de overgang blijkt te zijn, of de pre-menopauze om het goed te zeggen, dan is het fijn dat je het een plek kunt geven, weet wat het is. Maar het is ook het begin van verandering, van definitief ouder worden. Van een periode die ook lang gaat duren. En daar wordt weinig over gesproken.
Thuis en op het werk maar ook met andere vrouwen. Want een vrouw in de overgang staat er niet alleen voor maar zo voelt het vaak wel. Het is fijn en heel belangrijk om herkenning te hebben bij andere vrouwen. Om van elkaar te leren en niet het wiel opnieuw uit te vinden.
Ook het is belangrijk om het te bespreken met je partner. Want het leven gaat veranderen. Jij, als vrouw, gaat veranderen. Je lijf en je manier van kijken naar de wereld. Dat gaat invloed hebben om je relatie en op je seksleven.
Van lijden naar leven
Het is dus ook een tijd van rouw. Rouw om de jonge vrouw die niet meer jong is. Om het lijf dat veranderd. Om het leven wat kan veranderen.
En het is ook het ultieme moment om beter voor jezelf te gaan zorgen. Om minder aan te passen en misschien wel weer te gaan dromen. Je mag dingen echt achter je laten en keuzes gaan maken, voor jou.
Laat lijden weer leven worden.
NB: omdat we als vrouwen niet alleen staan wil ik een ieder die dat wil vragen om een reactie te plaatsen. Laten we onze ervaringen met elkaar delen. Hoe en wanneer kwam jij erachter dat je in de overgang was? Hoe ervaar je het en vooral ook wat zijn je tips!
0 Reacties