Als iemand overlijd nemen we afscheid. Maar soms is dat afscheid alleen van buiten en niet van binnen. Soms houden we misschien wel angstvallig vast aan het toen. Aan een tijd en/of een persoon. Wilen we de realiteit van verlies niet onder ogen komen. En dat kan beperkend zijn. Dat kan ontwikkeling van ons zelf tegen houden.
Ik wil jullie graag het verhaal vertellen van een client van mij. Uiteraard heeft hij toestemming gegeven voor publicatie. Voor het verhaal noem ik hem Niek.
Te jong verloren
Niek heeft op jongvolwassen leeftijd zijn moeder verloren. Zijn moeder werd ziek en hij zag haar in een aantal jaren achteruit gaan. Van de vrouw die hij kende als zijn altijd aanwezige en beschikbare, liefdevolle moeder werd zij in zichzelf teruggetrokken. Aan het strijden tegen de ziekte die zij uiteindelijk verloor.
Niek verloor zijn moeder en eigenlijk was hij haar en hoe hij haar kende al langer kwijt.
Inmiddels is het jaren later. Niek heeft een goede baan en sinds enige tijd een relatie. Met de relatieproblematiek komen hij en zijn vriendin Sandra bij mij. En uiteindelijk komt hij voor een paar sessies alleen. Gaandeweg de sessies komen er steeds meer momenten van zijn moeder naar boven. Niek heeft afscheid genomen, zijn leven geleid tot nu toe, maar hij lijkt bevroren in de tijd van toen. In de Niek van toen.
Het is tijd om echt afscheid te nemen, om zijn volwassen leven volledig te omarmen en zijn moeder een mooie plek te geven in zijn verleden.
En dat heeft hij gedaan.Â
Ritueel afscheid nemen
Niek had nog altijd zijn moeders urn en haar as in zijn woonkamer staan. Samen met zijn vriendin heeft hij een prachtig ritueel uitgevoerd.
Niek is met Sandra naar Limburg gegaan. In zijn rugzak de urn van zijn moeder. Ze zijn langs plaatsen gegaan waar hij vroeger met zijn ouders kwam. Hij heeft zijn vriendin deze plekken laten zien en ze bewandeld samen met zijn moeder.
Vervolgens zijn de naar Delft gegaan. Naar de plek waar zijn moeder altijd gewoond en geleefd heeft. En daar, langs het water, hebben ze een mooi moment gecreëerd en haar as uitgestrooid.
Dit prachtige ritueel was zowel een mooi moment om zijn leven nog meer te delen met zijn vriendin en haar mee te nemen naar de plekken van vroeger, als wel afscheid te nemen van toen, van zijn dierbare moeder. Van binnen. Haar een plek te geven in het verleden, zodat hij meer kan leven in het nu.
Een mooie plek
Een afscheidsritueel kan helpen om het leven weer ten volle op te pakken. Om datgene waarvan afscheid genomen moet worden een mooie plek in het verleden te geven. In jouw verhaal. En door te gaan. Heb jij iets achter je te laten? Heeft Niek zijn verhaal jouw geïnspireerd? Is het tijd voor jou om te kijken naar wat jij verloren hebt en mogelijk nog niet afgesloten is?
Maak dan zelf je eigen afscheidsritueel. Groot of klein. Creëer een moment om datgene een plek te geven.
0 Reacties