Als een pijnpunt wordt geraakt

Stampvoetend als een klein kind

Herken je dat? Van het ene op het andere moment vlieg je helemaal uit je slof. Maakt een heftige boosheid zich van jouw meester. Het kan iets zijn wat de ander zegt. De manier waarop. Of soms is een blik al genoeg.

Stampvoetend als een klein kind val je aan op degene die je iets heeft ‘misdaan’. Als een klein kind dat van papa of mama iets niet mag en volledig uit zijn dak gaat. De trap op stampen, met een deur gooien, terwijl de tranen van verdriet en frustratie over je gezicht stromen.

Of misschien is het geen boosheid maar stilte. Je voelt je piepklein en wil net als vroeger in een hoekje kruipen. Je sluit je volledig af voor die ander….

Heftige reacties die getriggert worden en je innerlijk kind wakker maken. Je in een overlevingsmodus zetten van vechten, vluchten of misschien zelfs wel bevriezen.

De Tijdmachine

Door een klein simpel ding/woord/reactie kan je ineens terug in de tijd worden getrokken. Je eigen persoonlijke tijdmachine. In een paar (milli) seconden word je van nu teruggebracht naar misschien wel toen je 4 was of 7, 11 of 15.

Poef, daar ben je. Terug in de tijd. Net zo klein als toen. Helaas niet op de leuke momenten maar de momenten van pijn, angst, onmacht. Niet in beeld maar in gevoel, gedachte en emotie.

Wat gebeurt er?

In ons leven maken we allemaal dingen mee die ons pijn doen. Die voor altijd in ons geheugen gegrift zijn. Hoe goed onze jeugd ook is geweest. Of hoe slecht. En alles ertussenin.

Vaak worden we geraakt op basis behoeften. Denk aan veiligheid of vertrouwen. Zelfwaarde.

Vaak ogenschijnlijk kleine dingen (als je terugkijkt) die iets te weeg hebben gebracht. Het kan iets zijn wat een volwassene tegen je zei, iemand die te laat reageerde, het afpakken van een speeltje. En naast de hele kleine dingen kunnen het ook grote dingen zijn. Pesten, verwaarlozing, strenge opvoeding, continu ruziënde ouders.

Groot of klein. Als het je heftig geraakt heeft dan wordt het een pijnpunt. Met emotie, gevoel en gedachten. Het wordt zogezegd opgeslagen op je harde schijf en je neemt het overal mee naar toe.

Je leert er mee omgaan en het verdwijnt (ogenschijnlijk) naar de achtergrond. Echter elke keer dat iemand iets zegt, doet of er iets gebeurt wat lijkt op wat er toen was, vlieg je door de tijd in je eigen tijdmachine. En alle gevoel, emotie en gedachten die erbij horen zijn terug in je lijf en hoofd alsof het gisteren was. Terug in het kindgedrag van toen.

Stop de tijdmachine

Pijnpunten gaan niet weg. Je hebt het ermee te doen. Je reactie, je trip met de tijdmachine, daar kan je iets mee doen. Dit begint bij bewustwording. Weten wat je pijnpunten zijn. Weten wat je raakt. Weten wat je reactie daarop is. Leren tot 10 tellen. Uit de tijdmachine stappen. Je creëert dan een keuze. Door het te weten kan je kiezen hoe je reageert. Schiet je lekker in die kind reactie van toen (kan soms ook echt wel lekker zijn) of blijf je je volwassen zelf?

Natuurlijk is het makkelijker gezegd dan gedaan: tot 10 tellen. Het kan helpen je omgeving te vertellen wat je raakt als je een heftige reactie hebt gegeven. En soms is het nodig om hulp te zoeken.