Wat schrijf je nou?!

Zit je vast?

Weet je niet wat je nu echt allemaal voelt?

Gaat er zoveel door je heen of juist niets?

Schrijven helpt.

Schrijf het op

Als je bij een therapeut/coach bent geweest, heb je vast wel eens het advies gekregen: schrijf het op. Ga zitten, pak pen en papier of ga achter de computer zitten en schrijf het eens op.

In mijn praktijk geef ik opschrijven vaak ook als huiswerk mee. Als mensen vastlopen in hun emoties en gedachten. Maar ook als er even helemaal niets is, blanco, een blokkade.

Maar wat moet je dan gaan schrijven en hoe? Waar begin je? En waarom?

Wat doet schrijven

Eerst, waarom schrijven helpt.

Door op te schrijven haal je alles wat in je hoofd zit er even uit en is het makkelijker te ordenen. Alsof je tegen iemand praat.

Vrouwen begrijpen dit misschien meer dan mannen (lekker cliché maar vaak wel waar). Wij vrouwen (ja, ook ik) kunnen heerlijk lang praten tegen onze vriendinnen over wat er gebeurd is, wat er gezegd is, wat we ervan vinden. En niet per sé om tips te krijgen, om antwoorden te krijgen op vragen, maar vooral om het gewoon kwijt te kunnen. De gedachten worden onder woorden gebracht. Alles wat er door je hoofd gaat, wordt teruggebracht naar woorden en je krijgt ook nog een reactie. Vaak meelevend, en vaak ook precies hoe je zou willen. Het is tenslotte een goede vriendin waar je tegen praat.

Schrijven is voor iedereen

Dit therapeutisch schrijven, onder woorden brengen van al die gedachten, ordent en zorgt er vaak voor dat oplossingen helder worden of er in ieder geval meer overzicht is. Daarnaast is het vaak doorspekt van emoties die daarmee ook een uitweg vinden.

Een hele goeide methode dus als je praten lastig vindt of niet de juiste personenen om je heen hebt om je gevoel en gedachten mee te delen. 

Papier is geduldig. Opschrijven kan altijd. Op papier, je laptop, of je telefoon. Alsof je tegen iemand praat. En je kunt ook nog eens echt alles aan papier kwijt. Ook je meest donkere gedachten…

Hoe begin je?

En daarmee komen we bij: Hoe begin je?

Het meest simpele antwoord is in dit geval: Begin gewoon. Ga zitten en begin gewoon!

Als tip geef ik vaak mee om het in een briefvorm te doen. De gedachten en emoties gaan ergens over. Over iemand of over iets. Richt je brief daaraan. Er is niemand die het hoeft te lezen. Je hoeft de brief nooit te posten. Dus of je erboven zet: Aan mijn Rotleven, Beste Klootzak, Beste Angst, Stomme papa, of Vervelende Blokkade. Het maakt niet uit.

Wat schijf je dan?

Wat zet je erin? Wat schrijf je dan?

Alles wat er in je op komt. Echt alles. Gooi het eruit!

Nogmaals, niemand hoeft het te lezen en hij gaat ook niet op de post (raad ik niet aan;-)) dus elke donkere gedachte, noodkreet of liefdesverklaring is goed. Alles mag. Punten, komma’s, hoofdletters, het is niet belangrijk. Gewoon gaan schrijven. Schrijf een brief alsof je tegen iemand praat. Gewoon doen!

Schrijven als therapie

Zoals ik al aangaf geef ik schrijfwerk vaak mee als huiswerk. Om gedachten te ordenen, om een uitlaatklep te hebben maar ook om de focus te verleggen van negatief naar positief door bijvoorbeeld elke dag 3 positieve dingen van de dag op te schrijven. En schrijven is mooi huiswerk als je iets een plek mag gaan geven zoals bij rouwverwerking en trauma afsluiting.

(Er zijn meerdere wetenschappelijke studies gedaan naar schrijven als therapie)

Het meest pakkende voorbeeld is de brieven aan mijn ex. Zo was de eerste brief nog vol vragen over waarom het gebeurde, of we het niet toch nog konden proberen, laten we ophouden met die onzin, enzovoorts. Een maand later zat ik duidelijk in een andere fase van de verwerking en was ik vooral boos. Ik was verder in mijn proces van loslaten.

Door het therapeutisch schrijven werden mijn gedachten geordend en werd irrationaliteit gescheiden van rationaliteit en kon ik mijn eigen leven weer oppakken.

(Een ander voorbeeld is de blog Stilte.)

Dus heb je moeite met die pen oppakken of het Word document openen. Begin gewoon. Zet de eerste woorden op papier en bekommer je niet om wat je er allemaal uit gooit. Wat schrijf jij nou?! zal je nooit van iemand horen. Alleen misschien van een stemmetje in jezelf en die mag je zeggen dat het oké is.

Aan wie of wat heb jij een brief te schrijven?